আফগানিস্তানৰ কবি 'নাদিয়া অঞ্জুমন'ৰ চাৰিটা কবিতা

আফগানিস্তানৰ কবি 'নাদিয়া অঞ্জুমন'ৰ চাৰিটা কবিতা

মূল: নাদিয়া অঞ্জুমন

অসমীয়া ভাঙনি: ৰুবুল দাস

(১)
মোৰ হৃদয়ৰ ক্ৰন্দন

মোৰ
হৃদয়ৰ ক্ৰন্দন
জিলিকে
কোনোবা তৰাৰ দৰে ।

আৰু
মোৰ উৰণৰ পখীয়ে
চুৱে
আকাশক ।

(২)
কোন ডকাইতে

এয়া
কোন ডকাইতে

তোমাৰ সপোনৰ
বিশুদ্ধ
সোনৰ মূৰ্তিটোক

এই
ভীষণ ধুমুহাত
লুটি নিলে ?

(৩)
মই কপাহ নহওঁ

মই কোনো
কপাহৰ
ঠুনুকা গছ নহওঁ
যে যিকোনো বতাহতে
হাউলি পৰিম ।

মই এগৰাকী
আফগান নাৰী
যাৰ অৰ্থ মাথোঁ
বুজা যায়
চিৎকাৰতহে ।

(৪)
ক'ৰবাৰপৰা স্মৃতিবোৰ লৈ আহা

ক'ৰবাৰপৰা
স্মৃতিবোৰ লৈ আহা
স্বচ্ছ পানীৰ ।

বিস্মৃতিৰ
এই নদীত,
মোৰ আত্মা লুতুৰি-পুতুৰি হৈ পৰি আছে
বালিত ।

 

কবি পৰিচয় : নাদিয়া অঞ্জুমন এগৰাকী আফগান কবি। 1980 চনৰ 27 ডিচেম্বৰ তাৰিখে আফাগানিস্তানৰ হেৰাট চহৰত তেওঁ জন্মগ্ৰহণ কৰে। এই গৰাকী সাহসী আৰু প্ৰৱল প্ৰতিভাসম্পন্ন কবিৰ খুব কম বয়সতে মৃত্যু হয়। 2005 চনৰ 4 নৱেম্বৰ তাৰিখে তেওঁ এই পৃথিৱীৰ মায়া এৰি গুচি যায়। তেওঁৰ কবিতাবোৰত নাৰীমনৰ মৰ্মবেদনাৰ সমান্তৰালভাৱে সাহসী কন্ঠস্বৰ এটাৰ অনুৰণন দেখা যায়।
.